Dicarioskeun di zaman Sayyid Abdul Qodir aya hiji wali anu dilepas tina kawaliyanana. Teras eta wali nyuhunkeun pertulungan wali-wali anu sanes supaos tiasa diangkat deui kana pangkat wali.
Saur wali: "Kaula geus nyuhunkeun ka Gusti Allah supaya salira diangkat deui jadi wali, tapi paneda kaula henteu aya anu ditarima. Ayeuna henteu aya deui pamuntangan sadayana oge ngan Sayyid Abdul Qodir".
Teras eta wali angkat ngadeuheus ka Sayyid Abdul Qodir, sareng nyuhunkeun syafa'at.
Tidinya teras Sayyid Abdul Qodir nyuhunkeun syafa'at ka Gusti Allah pikeun eta wali.
Tidinya teras sumping dawuhan tinu Ghoib. Dawuhanana: "Geus loba pisan wali-wali anu nyuhunkeun syafa'at pikeun eta wali, tapi henteu aya saurang-urang acan anu diijabah. Ayeuna maneh oge entong menta syafa'at pikeun eta wali anu dilepas teh".
Barang Sayyid Abdul Qodir ngadangu eta dawuhan, teras anjeuna nyandak sajadahna bade angkat ka tegalan.
Barang jut turun nembe salengkah, aya anu nyaur tinu ghoib. Saurna: "Heh Ghoutsul A'zhom, heh Abdul Qodir, eta jalma teh jeung 1000 nu bangsa kitu geus dihampura ku Aing".
Barang ngalengkah deui kaduana, aya deui anu nyaur. Saurna:
"Eta jalma jeung 2000 bangsa kitu geus dihampura ku aing".
Barang Sayyid Abdul Qodir ngalengkah katiluna, aya deui anu nyaur. Saurna:
"Heh Abdul Qodi, eta jalma jeung 3000 bangsana, ku aing geus dihampura karna arah-arah maneh".
Tidinya teras Sayyid Abdul Qodir nganuhunkeun ka Gusti kana nugrahana, sareng eta wali nu dilepas tea, kenging deui pangkat kawalianana.
***
Home
